عجّل در فرج با کار شمار باید تعجیل بشود/ همان دلایل امامت بعد از نبوت، ضرورت حکومت در عصر غیبت است

امام خمینی(ره) تشکیل حکومت را برای برقراری زندگی عادلانه، اجرای حدود الهی، جلوگیری از تعدی به حقوق مردم حتی در زمان غیبت ضرورتی بدیهی می‌دانند زیرا تنها با تشکیل حکومت است که احکام دین اسلام ضمانت اجرا یافته، زمینه ظلم و فساد از بین می‌رود.

به گزارش خبرنگار گروه غدیر و مهدویت خبرگزاری شبستان، به مناسبت فرا رسیدن 14 خرداد، سالگرد ارتحال ملکوتی امام خمینی(ره)، معمار کبیر انقلاب و به منظور بررسی جایگاه و تاثیر مهدویت بر اندیشه سیاسی ایشان با حجت الاسلام والمسلمین «محمدرضا نصوری»، معاون آموزش و پژوهش بنیاد فرهنگی مهدی موعود(عج) گفتگویی داشته ایم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می شود:

 

حجت الاسلام نصوری درباره ابعاد سیاسی مهدویت در اندیشه امام خمینی(ره) اظهار کرد: نخستین بعد این مهم، «تداوم رسالت انبیاء» است، از آنجا که یکی از مهمترین رسالت انبیاء در طول تاریخ ریشه‌کن کردن ظلم و اجرای عدالت بود و این امر پس از رسول خدا(ص) در فرآیند امامت و ولایت ائمه اطهار (ع) دنبال شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از این رو، حضرت مهدی(عج) و دیگر امامان(ع) وارثان نبوت هستند که این امر با حضرت صاحب(عج) و ختم ولایت در او به پایان می رسد، به بیان دیگر، از آنجا که اسلام دین کاملی است و دعوی اجرای تمامی احکام برای تامین سعادت بشر را دارد، لازم است پس از پیامبر(ص)، جامعه اسلامی توسط حجت حق و امام عصر در هر زمان هدایت و رهبری شود که از آن به امامت و ولایت تعبیر می شود.

 

معاون تبلیغ و اطلاع رسانی مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم ادامه داد: پس می توان گفت امامت یک اصل مسلم در اسلام است که خدای متعال قرار داده تا اجرای احکام دین و زنده بودن آن تضمین شود. به فرموده امام خمینی(ره) «باید امامت که معنی‌اش تعیین نگهبان از برای دین است در دین اسلام مسلم و ثابت باشد و اگر قانونگذار اسلام یک خردمند عادل هم بود باید تکلیف دینداران را پس از خود معین کند».

 

وی تصریح کرد: حضرت امام(ره) در این باره می فرمایند: «همان طور که دین و قرآن در پیشگاه خدا و پیامبر(ص) با اهمیت تلقی می شود، امامت هم باید در آن پیشگاه به همان اهمیت شناخته شود. زیرا امامت، قوه و جریان قانون است که مقصود اصلی از دین و قانونگذاری است از این جهت که بی امامت قانونگذاری لغو و بیهوده ات و امری بسیار کودکانه و از قانون خرد بیرون است و با امامت دین کامل و تبلیغ تمام می شود».

 

منظور از حجت بودن امام زمان(عج)

 

حجت الاسلام نصوری تاکید کرد: با این توصیف حضرت صاحب الزمان(عج) جانشین برحق و امام حقِ زمان است که ادامه دهنده رسالت انبیاء برای اجرای احکام دین اسلام است. زیرا او در زمان حاضر ولایت مطلق الهی را بر عهده دارد. امام خمینی(ره) در بیان این امر می فرمایند: «مقصود از حجت خدا بودنِ امام معصوم این نیست که فقط بیان کننده احکام است، زیرا گفته افرادی چون زراره و محمدبن مسلم نیز حجت است و هیچ کس حق مردود دانستن و عمل نکردن به روایات ایشان را ندارد و این امر روشن است. بلکه منظور ازحجت بودن امام زمان(عج) و پدران بزرگوارش این است که خداوند تعالی به سبب وجود ایشان و سیره رفتار و گفتار آنان در تمام شئون زندگی شان بر بندگان احتجاج می کند.»

وی اضافه کرد: ایشان همچنین بیان می کنند که در دیدگاه شیعه، حجت بودن امامان و نیز امام زمان(عج)، به ولایت مطلقه الهی آنان که از سوی خدا به آنان داده شده است، ارتباط وثیق دارد و بواسطه این ولایت است که آنان بر تدبیر امور خلایق قادر و توانا هستند و در جامعه حق حاکمیت دینی و سیاسی را بر عهده دارند.

 

بی صبری بشر برای ظهور!

 

حجت الاسلام نصوری «برپایی عدالت و احیای دین» را بعد دوم از ابعاد سیاسی مهدویت در اندیشه امام خمینی(ره) معرفی کرد و افزود: از مهمترین ویژگی هایی که برای حضرت صاحب الزمان(عج) برپایی عدالت و داد در جهان است. این نشان می دهد که بشر امروز بیش از هر چیز از ظلم و بی عدالتی رنج می برد و بی صبرانه منتظر ظهور منجی خود برای ریشه‌کنی ظلم و گسترش عدالت است. از سوی دیگر بروز انحراف در باورهای دینی بشر و در واقع ایجاد خلاء معنوی را ثابت می کند. یعنی گسترش ظلم در جهان امروز نتیجه معنویت‌زدایی و دین زدایی از زندگی انسان بوده است که آدمی را دچار ظلم خانه برانداز کرده است. لذا ریشه‌کنی ظلم و عدالت گستری و نیز اجرای احکام دین واقعی از ویژگی های مهم حضرت مهدی موعود(عج) است.

 

وی در ادامه بیان کرد: امام خمینی(ره) بر این ویژگی امام زمان(عج) تاکید بسیار دارند و درباره تداوم راه انبیاء و تحقق عدالت توسط حضرت حجت(عج) می فرمایند: «هر یک از انبیاء که آمدند و مقصدشان هم این بود که اجرای عدالت را در همه عالم بکنند. لکن موفق نشدند حتی رسول ختمی(ص) که برای اصلاح بشر آمده بود و برای اجرای عدالت آمده بود و برای تربیت بشر آمده بود. باز در زمان خودشان موفق نشدند به این معنا و آن کس که به این معنا موفق خواهد و عدالت را در تمام دنیا اجرا خواهد نه آن هم این عدالتی که مردم عادی می فهمند ... بلکه عدالت در تمام مراتب انسانیت، انسان اگر هر انحرافی پیدا کند انحراف عملی، انحراف روحی، انحراف عقلی، برگرداندن این انحرافات را به معنای خودش این ایجاد عدالت است در انسان، و فقط برای حضرت مهدی موعود(عج) بوده است که تمام عالم را عدالت را در تمام عالم گسترش دهد.»

 

معنای دقیق انتظار

 

حجت الاسلام نصوری با بیان اینکه «اصلاح تلقی های غلط از انتظار» سومین مولفه سیاسی مهدویت در اندیشه معمار کبیر انقلاب است، تاکید کرد: یکی از نگرانی های که امام خمینی(ره) درباره ظهور حضرت مهدی(عج) دارند، رواج نگرش های انحرافی درباره انتظار برای ظهور آن حضرت(عج) است، ایشان ابتدا بر نگرش فعالانه در امر انتظار تاکید می کنند و می فرمایند: «اینطور نیست که حالا که ما منتظر ظهور امام زمان(عج) هستیم پس دیگر بنشینیم تو خانه هایمان، تسبیح را دست بگیریم و بگوییم: «عجّل علی فَرجه»، عجّل با کار شمار باید تعجیل بشود. شما باید زمینه را فراهم کنید برای آمدن او و فراهم کردن اینکه مسلمین را با هم مجتمع کنید همه با هم بشوید ان شاءالله  ظهور می کند ایشان».

 

انتظار یک کنش و فعل است نه یک انفعال

 

معاون آموزش و پژوهش بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) ادامه داد: پس انتظار یک کنش و فعل است نه یک انفعال و صرف منتظر بودن تا آن واقع شود. زیرا انفعال و دست از فعالیت کشیدن در واقع سلب مسئولیت در قبال جامعه و انسان های آن است که عواقب جبران ناپذیری دارد. از این رو در دید امام خمینی(ره) انتظار واقعی برای ظهور صاحب الزمان(عج) به دعا و سکوت یا دست از فعالیت کشیدن به امید آمدن او نیست. بلکه تلاش مجدانه برای برقراری عدالت و ریشه کنی ظلم در هر زمان و مکان با امید به آمدن آن حضرت(عج) است. لذا امام خمینی(ره) بشدت با نگرش های منفی درباره انتظار به مقابله برمی خیزند.

 

نگرش های پنجگانه غلط درباره انتظار

 

وی با اشاره به نگرش هایی که درباره انتظار فرج وجود دارد، ابراز کرد: بنابر نگرش نخست، انتظار برای فرج یعنی مومنان در مسجدها و حسینیه ها بنشینند و تنها برای ظهور امام زمان(عج) دعا کنند و البته امر به معروف و نهی از منکر زبانی را هم بکنند اما در مسائل جامعه دخالتی نداشته باشند. در نگرش دوم تصریح می شود که نباید کاری به کار جهان و آنچه در دنیا  می گذرد داشته باشیم فقط باید منتظر باشیم تا امام زمان(عج) بیایند و خودشان جامعه را اصلاح کنند. پس طبق این نگرش ما در قبال مردم جهان تکلیفی نداریم و تنها تکلیف ما دعا کردن و انتظار کشیدن برای ظهور آن حضرت(عج) است تا ایشان خود جهان را ساماندهی کنند!!

 

حجت الاسلام نصوری با اشاره به نگرش های دیگر درباره انتظار فرج بیان کرد: در نگرش های سوم و چهارم، اعتقاد بر آن است که چون حضرت صاحب الزمان(عج) زمانی ظهور می کنند که دنیا پر از ظلم و جور و فساد شده باشد، پس بهترین کار برای ما منتظران آن است که به گسترش ظلم و فساد در جهان کمک کنیم تا زمینه ظهور امام زمان(عج) فراهم شود. با اگر در گسترش ظلم کاری نمی کنیم حداقل به گسترش ظلم و معصیت کاری نداشته باشیم تا اینکه حضرت مهدی(عج) خودشان بیایند و تمامی ظلم و فساد را ریشه‌کن کنند.

 

وی ادامه داد: به نظر می رسد این دیدگاه منطق کسانی است که با سکوت خود در مقابل ظالم و گسترش ظلم در واقع منافع خاصی را برای خود دنبال می کنند یا اینکه دچار سطحی نگری و انحرافات سیاسی در دین هستند. نگرش پنجمی هم درباره انتظار وجود دارد که تاکید می کند تشکیل هر گونه حکومت در زمان غیبت امام زمان(عج) باطل است. اینها تشکیل حکومت در عصر غیبت ار حرام می دانند که امام خمینی(ره) انجمن حجتیه را مصداق این گروه می دانند.

 

حجت الاسلام نصوری با بیان اینکه انتظار به معنای واقعی دغدغه امام خمینی(ره) در زمان غیبت است، تاکید کرد: ایشان می فرمایند: «همان دلایلی که لزوم امامت را پس از نبوت اثبات می کند عینا لزوم حکومت در دوران غیبت حضرت ولیعصر(عج) را در بر دارد به ویژه پس از این همه مدت که از غیبت آن بزرگوار(عج) می گذرد و شاید آن دوران هزارها سال دیگر ادامه بیابد، علم آن نزد خداوند است، و ما از طولانی شدن آن به خدای بزرگ پناه می بریم.» امام خمینی(ره) تشکیل حکومت را برای برقراری زندگی عادلانه، اجرای حدود الهی، جلوگیری از تعدی به حقوق مردم حتی در زمان غیبت ضرورتی بدیهی می دانند زیرا تنها با تشکیل حکومت است که احکام دین اسلام ضمانت اجرایی یافته، زمینه ظلم و فساد از بین می رود و عدالت اجتماعی برقرار می شود.

 

پایان پیام/9

منبع: شبستان

کلیدواژه: امام خمینی ره مهدویت حجت الاسلام نصوری صاحب الزمان عج درباره انتظار امام خمینی ره مهدی موعود عج زمان غیبت امام زمان عج تشکیل حکومت ظلم و فساد برای ظهور گسترش ظلم حضرت مهدی حضرت صاحب احکام دین ره انتظار دین اسلام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۲۷۶۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عدم تامین معیشت؛ مانع استقبال روحانیون از مسئولیت امامت جماعت

امامت جماعت یکی از مهمترین شئونات دینی و حوزوی است و نهادهای متولی به خصوص حوزه علمیه باید تلاش کنند تا با حمایت از این جایگاه در رونق آن بکوشند و جایگاه امامت جماعت را به وضع مطلوب خود نزدیک کنند به گونه‌ای که طلاب با میل و رغبت به سمت فعالیت مذهبی و فرهنگی در مساجد بروند.

امام جماعت در درجه اول یک طلبه و روحانی است که باید در حوزه علمیه تربیت شود و با علم و مهارت لازم به جامعه برگردد و اولین مسئولیت اجتماعی و دینی او حضور در جایگاه امام جماعتی در مسجد است.

البته موانع در این مسیر کم نیست ولی سنت مراجعی مانند آیت‌الله العظمی بروجردی در کشور خودمان و برخی کشورهای اسلامی می‌تواند برای ما الگو باشد.

در این راستا با حجت‌الاسلام والمسلمین تقی قرائتی؛ رئیس مؤسسه مسجد گفت‌وگو کرده ایم که در ادامه می‌خوانید:

 یکی از کارکردهای مهم روحانیت اداره مساجد و برگزاری نماز جماعت است، مهمترین ویژگی یک امام جماعت چه مواردی است؟

دنیای امروز دنیای مهارت است نه فقط تخصص نظری و کسب یکسری معلومات؛ کارشناس پیش‌دبستانی با کارشناس مهد کودک و کارشناس مهد کودک با کارشناس دبستان تفاوت دارد و در مسجد از کودک تا کهنسالان حضور دارند؛ زن و مرد و فقیر و غنی و باسواد و بی‌سواد که باید یکنواخت مورد توجه قرار بگیرند. نه مسجد باید طوری مدیریت شود که سرای سالمندان باشد و نه مهد کودک برای کودکان و نه باشگاه برای جوانان و همه را هم تحت پوشش قرار دهد و حلقه اتصال و مدیر یت آن با امام جماعت است.

امام جماعت باید مهارت‌های مختلف را بداند ولی به دلیل اینکه امور دیگر زودبازده هستند طلاب از امام جماعتی، استقبال نمی‌کنند، امام جماعت بودن مسجد، کار درازمدت فرهنگی است و دیر جواب می‌دهد ولی امور دیگر بعد از چند ماه بازده دارد گرچه فعالیت چند ماهه آموزشی مانند علف بهاری است که با یک آفتاب پژمرده می‌شود ولی تربیت در مسجد، نهادینه می‌شود و باورهای دینی در عمق و وجود همه ماندگار خواهد شد، لذا طلاب ترجیح می‌دهند بروند در پادگان و قوه قضائیه و نهادهای نظامی و اداری و ... خدمت کنند که مخاطبان آن‌ها یک‌سطح باشند نه اینکه بخواهند با اقشار مختلف مواجه شوند ضمن اینکه در ادارات وضعیت معیشتی آنها نسبتا تامین است ولی در مسجد اینگونه نیست.

تربیت در مسجد فرا جناحی، فرا سنی است. باید تشکیلات آموزشی کشور افراد متخصص برای مسجد تربیت کنند که سطح معیشت آنان هم تامین شود تا بتوانیم مساجد را حفظ کنیم.

اشاره کردید که طلاب اقبال زیادی به امامت مسجد ندارند، علاوه بر دلیل فوق، آیا دلایل دیگری هم دارد؟

تامین معیشت امامان مساجد موانع متعدد دارد؛ طلبه اگر در دانشگاه، تدریس و به کارهای فرهنگی اشتغال داشته باشد یا در قوه قضائیه، سپاه، ارتش، نیروی انتظامی و وزارت جهاد و ... معیشت او در حد کارمندی تامین است ولی در مسجد اینگونه نیست درحالی که در صدر اسلام، یک امام جماعت و نماینده پیامبر(ص) که به بلاد مختلف اعزام می‌شد، از جهت معیشتی تامین می‌شد لذا امامت مسجد باید از همه این موارد بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

اگر معیشت اولیه طلاب تامین ‌شود مثلا منزل حداقلی و اتومبیل حداقلی داشته باشند، از بازنشستگی و ... بهره‌مند شوند؛ مشکل تا حد زیادی رفع می‌شود در حالی که امامت جماعت، نه تامین مالی دارد و نه بازنشستگی و دولت قبل از اینکه به دانشگاه‌ها و نهادها برسد باید از امامت جماعت مساجد حمایت کند و این حمایت هم فقط از بعد حقوق نیست. برای اینکه مردم سفر کنند مشوق‌هایی از سوی مراکز مختلف ایجاد می‌شود که اقشار مختلف بتوانند سفر کنند ولی در مورد مساجد و ائمه جماعات چنین چیزی وجود ندارد.

یکی از سؤالاتی که از طلاب می‌شود این است که اگر شما مخیر بین استخدام در یک اداره و نهاد بشوید یا اینکه امامت جماعت مسجد را بر عهده داشته باشید به چه مبلغی حاضرید این کار را بکنید و جواب داده‌اند یک سوم آنچه در دانشگاه و قوه قضائیه داده می‌شود؛ این نشان می‌دهد که طلاب اهمیت کار مسجد را می‌دانند و بر این باورند که با تربیت در مسجد نیازی به نیروی انتظامی گسترده و قوه قضائیه نداریم؛ هر متفکری در جمهوری اسلامی متوجه است که وجود 20 هزار مسجد از 20هزار پاسگاه در امنیت کمتر نیست؛ 20هزار مسجد از 20هزار مرکز درمانی برای مشکلات روحی و روانی مردم تاثیرگذارتر است ولی شرایط به گونه‌ای است که به راحتی نمی‌توانند در عمل مسجد را انتخاب کنند.

اگر فرض را بر این بگذاریم که مساجد، معیشت روحانی ثابت را تامین کنند آیا نیروی کارآزموده به اندازه نیاز از سوی حوزه و نهادهای متولی تربیت شده است؟

خیر. حوزه نیروی متخصص برای امامت مسجد تربیت نمی‌کند و نیروهایی که تربیت کرده است عمدتا برای جهاد، ارتش، سپاه و قضاوت و ... است و گرایش امام جماعتی و مسجد نداریم چون پشتوانه مالی ندارد.

یکی از سنت‌ها و سیره‌های بزرگان حوزه در قرون گذشته تربیت امام جماعت مردم‌دار، مسلط به قرائت نماز و آشنا با احکام مبتلابه مردم بوده است و کسانی مانند آیت‌الله العظمی بروجردی به تامین معیشت روحانی و امام جماعت در شهرها و روستاها می‌پرداختند و البته مردم هم کمک می‌کردند چرا الان این سنت در بین بزرگان وجود ندارد یا کمرنگ شده است؟

این سنت قبلا بوده است و کم و بیش وجود دارد؛ در آن دوره شرایط حوزه و تعداد طلاب و ... به گونه‌ای بود که مراجع می‌توانستند رسیدگی کنند ولی الان این وضعیت وجود ندارد لذا تربیت طلبه به صورت جدی وجود ندارد و اگر هست به صورت بسیجی‌وار و برخی مراکز مانند مؤسسه مسجد در حال انجام است که هیچ بودجه دولتی و وابستگی ندارد. کسی که مسجد و کارکردهای امامت جماعت را ترویج کند نداریم. 25 سال است که دوره‌های آموزشی کوتاه مدت داریم و البته کارکردهای مسجد و امام جماعت نیازمند پژوهشکده و دانشگاه تربیت طلاب متخصص است.

مؤسسه شما وابستگی به حوزه ندارد و تعاملی ندارید؟

در حوزه هست ولی وابسته به حوزه نیست؛ زیرا امام جماعت کار طلبگی است؛ البته آنقدر مسائل دیگری وجود دارد که با فعالیت یک مؤسسه مانند مؤسسه ما مشکل امام جماعت و مسجد حل نمی‌شود یعنی گرایش طلاب به کارهای غیر از مسجد زیاد است. البته باز تاکید کنم مخاطب ما طلاب هستند، طلابی که یک دوره تبلیغ رفته باشند و علاقه به این کار داشته باشند و استقبال هم خوب است با اینکه ما بورسیه و سهمیه و حمایت مادی نداریم.

ما حدود 200 هزار مسجد نیاز داریم و 200 هزار امام جماعت ولی کمبودها زیاد است؛ بیش از 70هزار مسجد داریم که تعدادی از آنها فعال نیستند بدلیل واقع شدن در فضاهای متروکه، و مابقی هم ممکن است در دو وعده فعال باشند و امام جماعت آن‌ها هم تامین نیست و امامان جماعت در کنار سایر کارها در مسجد هم خدمت می‌کنند و نمازی هم می‌خوانند ولی اینکه تمام وقت و کار تخصصی در مسجد بکنند و به کار دیگری نپردازند، نداریم.

تا همین یکی دو دهه قبل هم این مسئله رواج داشت که بزرگانی چون آیت‌الله سیدرضی شیرازی، آیت‌الله مجتهدی، آقامجتبی تهرانی و امثال ایشان هر کدام امامت جماعت مساجد یا حوزه‌های بزرگ تهران را عهده‌دار می‌شدند و تاثیرات تربیتی زیادی هم داشتند، چرا این سنت در حال از بین رفتن است و آیا حوزه در این عرصه کاری انجام می‌دهد؟

قانون و سنت بود کسی که به مرتبه اجتهاد می‌رسید چه در نجف و چه در قم به مناطقی می‌رفت که شاید کمتر کسی می‌رفت و در آنجا حوزه و مسجدی تاسیس کرده و به رونق معنوی آنجا می‌پرداخت ما کسانی چون آقایان ایازی و فاضل استرآبادی را داریم که در روستاها حوزه درست کردند و به یک قطب در منطقه خود تبدیل شدند ولی الان جاذبه‌های قضاوت و عقیدتی سیاسی و ... بیشتر است و از سوی دیگر معیشت نسبی استادان و طلابی که به مناطق می‌رفتند تامین بود ولی الان اینطور نیست چون در قدیم فارغ‌التحصیلان حوزه فقط مبلغ و امام مسجد بودند لذا مردم کمک‌های خوبی داشتند وقتی مردم می‌بینند محصولات حوزه در مراکز دیگر مشغول می‌شوند انگیزه حمایت و کفالت را ندارند.

زندگی در گذشته از جهاتی راحت‌تر بود یعنی فرد بدون وسیله نقلیه هم زندگی می‌کرد ولی الان بسیار دشوار است. در گذشته زندگی‌ها ساده‌تر و هزینه‌ها بسیار کمتر بود ولی الان هزینه آب و برق و گاز مبلغ قابل توجهی است. من یک بررسی تاریخی داشتم به این نتیجه رسیدم که از صدر اسلام تا یکی دو قرن قبل ما به ندرت بحثی به عنوان اجاره خانه داشتیم، اجاره اسب و کرایه و زمین و باغ بوده است ولی کسی بابت خانه کرایه نمی‌داده است ولی الان در بحث اجاره، اول اجاره مسکن به ذهن می رسد.

آیا امور سیاسی در اقبال مردم به روحانیت و مسجد اثری دارد؟

مسجد محل قیام و عبادت و سجده است؛ همه نامزدهای انتخابات برای گرفتن رای به مسجد می‌روند ولی وقتی انتخاب شدند توجهی به مسجد ندارند و رفت و آمد نمی‌کنند و از طرفی نگاه جناحی می‌تواند باعث کمرنگ شدن اقبال مردم به مسجد شود؛ از سوی دیگر یک روحانی و طلبه ممکن است در محیط دانشگاه و در قضاوت و ... آزادانه‌تر بتواند عمل کند تا در یک مسجد که باید هیئت امنا و متولیان مسجد را راضی کند و چون جنبه معیشتی هم تامین نیست انگیزه زیادی هم برای تلاش مضاعف وجود ندارد.

گفت و گو از علی فرج زاده

منبع: ایکنا (خبرگزاری بین‌المللی قرآن)